zondag 21 augustus 2016

Vang ze allemaal

Bij al die heisa rond de overrompeling van de Kammenstraat en Lillo door Pokemon jagers kan ik enkel wat in mijn vuistje lachen over hoe de rollen al eens kunnen omgedraaid worden.




Elke laatste vrijdag van de maand kan je dit eigenhandig ervaren tijdens de Critical Mass Bike Ride, zij het de laatste tijd op een eerder kleinburgerlijke manier dan op een echte uitdagende manier zoals in het begin, maar niettemin leuk om bij mooi weer eens op een ludieke manier je plaats te mogen opeisen als fietser in het straatbeeld van Antwerpen.



Gewoonlijk staan de Antwerpse straten van 's morgens tot 's avonds vol met levensbedreigende blikken monsters die ieders longen volpompen met kankerverwekkende gassen.
Hetzij om aan te schuiven in de dagelijkse file van of naar het werk, winkel, school of vrijetijdsbesteding of om te #wildparkeren tijdens voorvermelde bezigheden.



En toch is een menigte voetgangers ineens een reuze groot probleem waar zelfs de burgemeester van 't stad een uitspraak voor over heeft in de gazet om aan te tonen dat hij dit gigantisch probleem eens deftig zal aanpakken sé.
Goe bezig van #BDW en Lokale Politie Antwerpen om grootschalige actie te ondernemen tegen voetgangers die durven het alleenrecht te betwisten van #KoningAuto op het gebruik van het openbaar domein.

Want de straat is wel degelijk een openbaar domein dat voor alle weggebruikers toegankelijk is.
Inderdaad, dus ook voor voetgangers want ook die maken deel uit van het verkeer, ook al zijn ze geen bestuurder van een voertuig.

Hoe het zover is gekomen dat #KoningAuto als alleenheerser van de straat wordt beschouwd is zoals het verhaal van de kikker in de pot.
Zoals de Pokemon gekte aantoont spreken we van een overrompeling, volksgekte en rustverstoring als er 1 groep weggebruikers plots de infrastructuur inpalmt ten koste van anderen.
Dat is dus de kikker die uiteraard niet gezellig blijft zitten als je hem in een kokende pot smijt.

Daarentegen vinden we het blijkbaar allemaal vanzelfsprekend dat een straat dag en nacht ten dienste staat van stinkende, lawaaierige levensgevaarlijke doodskisten die volgens statistieken van 2013 de oorzaak zijn van 1 dode en 72 gewonden per dag in Vlaanderen alléén!!!

En als deze heilige koe van het Westen dan al eens stil staat te grazen eist ze nog altijd tot 40% van de totale openbare ruimte op. Ruimte die anders zou kunnen gebruikt worden voor groen of kleine plekjes van samenzijn of spel om zo tot een leefbare stad te komen.
En dat is dan het verhaal van de kikker die dood wordt gekookt als je hem maar langzaam genoeg laat sudderen.

Misschien dat #BDW zich toch wat meer kan bezighouden met het voeren van een beleid met toekomst voor een leefbare stad en ondertussen als hoofd van Lokale Politie Antwerpen aanspoort feitelijke overtredingen aan te pakken ipv Pokemon jagers die voor zover ik weet nog geen gewonden of doden hebben veroorzaakt?


vrijdag 10 juni 2016

Noorderlijden

Kwestie van wat context te bieden rond de vraag naar het gevoel na meer dan 2 maanden ingebruikname van het "tijdelijk" fietspad van de Noorderlaan:

Sinds de werken ten noorden van Antwerpen (#Noorderlijden) begonnen zijn heeft men een aantal aanpassingen gedaan aan het fietspad van de Noorderlaan. Ik vermoed (en hoop) dat het de bedoeling was om het allemaal wat veiliger te maken maar echt helemaal overtuigd ben ik daar niet van. Want niet woorden maar daden spreken de waarheid.

Er zijn namelijk in den beginne al een paar zaken duidelijk over het hoofd gezien en waarin tot 2 maanden na datum nog altijd geen verbetering te zien is, in tegendeel.

Of wat moet je denken van een fietspad dat bij elke bui onder water staat? En niet alleen die van de laatste dagen of weken maar dus al jaren.



Of een voetpad waar hele grasvelden op groeien?


Kruispunten waar je even goed of misschien wel beter bij rood oversteekt dan bij groen:




Ik rij al bijna 20 jaar over deze weg naar en van Antwerpen en heb in al die jaren meerdere meldingen gedaan van gebrekkige infrastructuur. In al die jaren is er geen enkel structureel onderhoud gebeurd. Af en toe werd er al eens een laagje teer over verzakkingen gegoten maar van een echt herstel is er nooit sprake geweest.

Dit in tegenstelling tot de weg zelf waar men om de haverklap betonplaten vervangt omdat ze verzakt zijn door het vele zware verkeer dat hier dagelijks over dendert ipv op de snelweg die er juist naast ligt. Misschien dat dit het ganse budget opslorpte?

En de fietser bleef dan maar voortmodderen (letterlijk dus) over de immer aftakelende fietspaden:




Zelfs de brokstukken van ongevallen werden gewoon het fietspad opgeveegd en bleven daar dan vervolgens een maandje liggen:


Moesten de werken op zich nog niet genoeg hinder opleveren kan dat altijd opgelost worden door vervolgens ook nog signalisatie te gebruiken om het parcours wat uitdagender te maken:










Als je dan leest dat de Parkbrug op 2 dagen zal geplaats worden om het "verkeer"zo weinig mogelijk te hinderen krijg ik daar terstond darmkrampen van. Want blijkbaar zijn fietsers geen "verkeer"en mogen dus ongelimiteerd gehinderd worden?

Q.E.D. ...

Want dit verwaarloosd stukje van de openbare weg is nog niet goed en wel gepromoveerd tot dubbelrichting voet + fietspad door er een geel lijntje op te schilderen en daar verschijnen de eerste hindernissen al.





Onderstaande voorbeelden zijn al bezig sinds begin mei!

Hier zie ik al 6 weken geen of alleszins bijzonder weinig vooruitgang.



Hier zie je alleen maar achteruitgang, althans toch wat betreft breedte van de doorgang:


Nadat je verderop aan het kruispunt van de Ekersesteenweg op de bedelknop hebt gedrukt, zonder dat je weet of je oproep wel is opgenomen, krijg je nog wat extra dieselroet in je gezicht geblazen van de uitlaat die uiteraard alleen maar naar deze kant kon gedraaid worden:




Ik begin me zelfs af te vragen of dit alles alleen maar simpele incompetentie is van deze aannemer van het hele #Noorderlijden programma of een actief ontradingsbeleid opgezet door de huidige bewindvoerders?

Want van een toeval of ongelukkige samenloop van omstandigheden kan je toch niet meer spreken?

Juist op het moment dat dit armzalig excuus voor een voet- en fietspad verplicht in beide richtingen moet worden gebruikt gaat men daar een aantal werkzaamheden opstarten (en vervolgens niet aan voort werken).




Ben ik nu echt de enige die hier ne floeren geraaktheid van krijg?

Laat gerust iets van je horen in de commentaren of op twitter en stem even op mijn poll.



zondag 29 mei 2016

Gerechtelijke staat

Waarom is het niet mogelijk om tot een overleg te komen zonder gerechtelijke stappen?

Als je het verhaal van Ringland wat hebt gevolgd weet je dat deze groep al jaren bezig is met de politiek proberen te overtuigen van een mogelijk alternatief voor het BAM tracé. Geruggesteund door referenda, de wens van de Antwerpenaar die met recht en reden bezorgd is om zijn gezondheid en onafhankelijke studies om aan te tonen dat Oosterweel zoals het gepland was allang achterhaald is.

Jaren... zijn er ondertussen voorbij. Neen, niet alles hoeft direct, onmiddellijk, stante pede maar jaren?

Desondanks lees je dan 's morgens bij het ontbijt dat alle voorstellen en studies eigenlijk zondermeer van tafel worden geveegd en dat de overheid zich ongenaakbaar voelt.

Hoe strijd je tegen deze muur van een onverschillig ambtenarenapparaat? 
Je probeert de publieke opinie aan je kant te krijgen zodat je genoeg druk kan uitoefenen om de impasse te doorbreken en medewerking los te weken.

Dat is wat ik nu zelf ondertussen al meer dan een jaar probeer te doen met het documenteren van de vele fietsperikelen die ik elke dag weer tegenkom in 't stad. Want ook hier is het duidelijk (althans toch voor mij) dat ik hier tegen dezelfde muur van onverschilligheid moet opboksen.

Hoe verklaar je anders volgende zaken die ondertussen al maanden aanslepen en duidelijk een overtreding zijn van een aantal verkeersregels?


Pas 7 maanden na de 1e melding van illegaal en onveilig geparkeerde voertuigen werden de verwijderde verflijnen terug aangebracht op deze verdrijvingsvlakken. Gedurende die maanden werden deze vlakken gebruikt als parking en is er géén enkele poging gedaan om dit tegen te gaan. Men had hier borden kunnen zetten, boetes uitschrijven, hekken of blokken plaatsen om het parkeren onmogelijk te maken maar men deed dus NIETS. 

Op zich heeft dezelfde administratie overschot van gelijk om niets te doen want op dezelfde dag werd er alweer schaamteloos geparkeerd bovenop de nauwelijks gedroogde verdrijvingsvlakken:


Een streepje verf gaat idd niks uithalen zonder een actieve handhaving van de bevoegde diensten om de verkeersregels te doen naleven. 

Nauwelijks tientallen meters verder doet zich hetzelfde scenario voor aan een afsluiting van de Osystraat naar de Rotterdamstraat toe:



Ondanks het feit dat al deze wagens duidelijk fout geparkeerd zijn wordt ook hier geen enkele actie ondernomen. GEEN ENKELE!!!

Zo zijn er nog een aantal plaatsen in 't stad waar dagelijks dezelfde overtredingen begaan worden zonder dat er structurele maatregelen worden genomen om dit tegen te gaan. De enige respons die je krijgt is de volgende lege belofte:
En hoewel ik het actief melden van deze overtredingen voorlopig heb opgeschort, zal ik niet stoppen met het documenteren van dit non-beleid met beeldmateriaal tijdens mijn dagelijks over en weer ritje door de koekenstad.

Misschien dat het nog eens van pas komt...

Ondertussen vind je hieronder een geografisch overzichtje van dat materiaal










maandag 18 april 2016

transport als basisvoorziening

Alhoewel openbaar vervoer in een stedelijke omgeving als de verstandige milieuvriendelijke(re) vervanger wordt gezien van de auto denk ik zelf dat de toekomst eigenlijk net omgekeerd gaat zijn.

De reden dat ik dit denk is omdat auto's van de toekomst geen private eigendom meer zullen zijn maar eerder een pay per ride model zullen volgen. Door de voortschrijdende technologie zullen auto's in de nabije toekomst immers volledig autonoom kunnen rijden wat een hele waaier aan computergestuurde diensten mogelijk maakt.

De impliciete belofte in de reclame dat je ten alle tijde kan beschikken over een auto is namelijk niet het grootste voordeel van een auto, wel het feit dat je er ergens mee kan geraken en daar hoef je geen auto voor te bezitten.

Als auto's zichzelf kunnen besturen kan je er, mits de nodige apps, gewoon eentje tot voor je neus laten komen op het moment dat je er één nodig hebt om je te brengen naar waar je maar wil. Waarom zou je dan nog een auto willen bezitten wetende dat je voor iets betaalt wat je eigenlijk maar af en toe gebruikt en voor de rest van de tijd stil staat? Dit concept is de basis van de deeleconomie.



Gebruik versus bezit


Het gebruiksmodel lost een aantal zaken op, waaronder het eindeloos rondrijden op zoek naar een parking. Meer zelfs, waarom zouden auto's überhaupt moeten stilstaan, uitgezonderd voor tanken of onderhoud? Want wat is er nu nuttelozer dan dingen die niet gebruikt worden? En toch staan 90 percent van de auto's geparkeerd op bijna alle momenten van de dag. Een ongeziene verspilling van kapitaal en mogelijkheden om niet te spreken van de plaats die voorzien moet worden ten koste van leefruimte.



Autonoom rijden gecombineerd met het feit dat transport van de toekomst meer en meer elektrisch zal gebeuren ipv van met fossiele brandstoffen betekent dat verbruik en arbeidskosten vrijwel gereduceerd worden tot nul. Het niet gebruiken van voertuigen én infrastructuur is dan in dit toekomstbeeld nog de resterende operationele kost. Transport wordt dan echt een onderdeel van de JIT economie.

Zo een voertuig op afroep kan, afhankelijk van het laadvermogen, een bepaald aantal mensen of zaken ophalen. Tijdens de dag kunnen deze auto's mensen vervoeren op afroep in tegenstelling tot het gevoelsmatige eeuwen wachten op een vaste plaats op wat eigenlijk een opgetutte vrachtwagen is met zetels erin. In de daluren kunnen ze dan gebruikt worden om al dan niet automatisch geladen te worden met goederen. Mits een degelijk ontwerp kan het container principe van de zeevaart en vrachtvervoer worden voortgezet op een andere schaal.

Zelfs een uitval van 1 of meerdere voertuigen vormt waarschijnlijk geen probleem in tegenstelling tot het uitvallen van een bus, trein, tram of vrachtwagen die naast een aanzienlijk capaciteitsverlies ook vaak een hindernis vormen voor de rest van het verkeer.

Infrastructuren


Waarom zouden treinen, bussen, trams, taxi's, bestelwagens of zelfs vrachtwagens nog moeten bestaan als elke wagen op de weg benut kan worden? Is het niet logischer om het meest veelzijdige vervoersmiddel te gebruiken ipv voor elk type vervoer een volledig aparte infrastructuur te voorzien met de bijbehorende kosten? Zo een vergelijking van kosten is trouwens alles behalve voor de hand liggend maar zijn al evengoed geregeld in vraag gesteld.

Want naast de voertuigen zelf wordt op deze manier ook de infrastructuur efficiënt gebruikt. Als je geen rekening meer moet houden met de onvoorspelbaarheid van menselijke chauffeurs wordt het mogelijk om voertuigen op niet meer dan enkele meters afstand van elkaar te laten rijden en zodoende meer te kunnen doen met een gelijkblijvend of zelfs verminderd wegennet.

Dat wegennet kan dan evengoed ondergronds verdwijnen aangezien ongevallen zo goed als uitgesloten zijn.


Snelwegen worden dan het nieuwe metro stelsel maar dan op nationaal niveau.
Er is ook geen enkele nood meer aan licht en dus ook niet aan ramen want wie zou er naar buiten moeten of willen kijken?

 

Toekomst


Ja, ik geloof in die toekomst. Vanwege de ettelijke voordelen op vlak van efficiëntie, veiligheid, gebruiksgemak, besparingen, milieu. En daar stopt het niet...

Op termijn kan deze technologie ondermeer zelfs het einde betekenen van lokale supermarkten want waarom zou je nog naar een winkel gaan voor basisproducten als die even goed tot voor de deur kunnen worden afgezet rechtstreeks vanaf de groothandel of zelfs de producent?

De grootste drijfveer zal economisch zijn van aard want niettgenstaande de vele waarschuwingssignalen en conferenties over het klimaat zal de menselijke bedrijvigheid blijven doorgaan en zelfs vermeerderen ten koste van ons milieu. Want #Economyrules, geld spreekt en dus zoeken markten gedurig naar productiviteit met de laagste kosten.

Problemen


En daar wringt het schoentje... want wat als je met (veel) minder (veel) meer kan doen? En wat als die omschakeling plaatsvindt op een zeer korte tijd?

Technologie is altijd een spelbreker geweest en dat zal in de toekomst allerminst veranderen. Tot nu toe zijn verloren jobs altijd vervangen door andere maar meer uitdagendere jobs. Op een gegeven moment gaat technologie zover geëvolueerd zijn dat enkel de meest gespecialiseerde jobs over blijven. Leuk en vooral winstgevend voor de mensen die hier het talent voor hebben maar wat met de rest van de bevolking?

Zijn we klaar voor een economie waarin bijna alle basisproducten én -diensten in overvloed aanwezig zijn aan een extreem lage prijs?

Stof om over na te denken...


maandag 21 maart 2016

Terug draaien

Na deze legislatuur is het aan te raden om (binnen 2 jaar) bij de eerstvolgende kans 180 graden terug te draaien.

Dat is wat mijn interne TomTom me influistert als ik sommige mobiliteitsgerelateerde zaken lees in de krant.

Hoe meer AUTO-centrisch kan een bestuur worden vraag ik me soms af? Maar dan lees je het volgende:

Stad wil minder voortuinen als parkeerplaats


Het is zelfs geen origineel idee aangezien het Brusselse Schaarbeek al 4 jaar eerder Lier voorafging met juist dezelfde argumentatie.

Want om alle illusie weg te nemen dat men hier iets wil aan doen omwille van veiligheid of enige vorm van mobiliteitsbeleid wordt finaal ontnomen met de volgende bewoordingen:

Schaarbeek"Nog een argument is de sluipende privatisering van de openbare weg," zegt Van Overbeke. Wanneer een voertuig op het voortuintje parkeert, neemt het een parkeerplaats weg langs het voetpad."

Lier: “Deze praktijk zorgt namelijk voor een aanzienlijk verlies van parkeergelegenheid op de openbare weg."

Het heeft dus absoluut niks te maken met het veiliger maken van voet- en/of fietspaden die er uiteraard vlak naast liggen waardoor je onderstaande situaties tegenkomt:

  


Kwestie van tijd voordat hier een voetganger achteruit komt op het moment dat er een fietser passeert maar het ging NIET om veiligheid dus is dit ook geen probleem.

Ook wordt het probleem van onbeschikbare parkeerplaatsen vanwege een garage of oprit vaak creatief opgelost:

den otto

Nog maar eens wordt de enige en altijd maar terugkerende visie duidelijk. Koning auto zal en moet zijn plaatsje krijgen in 't stad want anders gaat de economie en dus ook de levensstandaard zoals we die kennen onherroepelijk verloren en gaan we geheid de afgrond van het faillissement tegemoet. Er zijn voorbeelden dat dit kletspraatje niet helemaal klopt maar wat de boer niet kent, de boer niet vreet.

Moesten die "vrijgekomen" parkeerplaatsen nu gereserveerd worden voor alternatieve transportmiddelen zou ik het nog kunnen geloven maar dat zal voorlopig een utopie blijven. Misschien dat we er kades van kunnen maken voor als het water ons letterlijk aan de lippen staat in de koekenstad? Kwestie van een stedelijk ontwerp  met lange termijn visie :-)

COP21

Was dat nu niet net de uitkomst van COP21 dat we zo niet verder kunnen? En dat het hoog tijd is om na te denken over alternatieve mobiliteit? Door op alle mogelijke manieren parkeerplaatsen veilig te stellen voor automobilisten van buiten je stad en zolang mogelijk de status quo te behouden ben je daar volgens mij allerminst mee bezig.

Is consuMEREN echt de enige manier of kan het ook met net iets minder? Denk er eens over na hoe je leven er zou uitzien moest je geen wagen meer bezitten maar er één delen als je hem echt nodig hebt. Haast vanzelf kom je dan tot de volgende beslissingen die idd een impact hebben op je leven:
  • Dichter werken bij je woonst ipv in de file te staan met de fiets, het OV of zelfs te voet gaan werken
  • geen uren onderweg naar megalomane winkelcentra om dan met een volgestouwde koffer vol overbodige zaken huiswaarts te keren maar terug gewoon boodschappen doen bij gezellige winkels om de hoek met een persoonlijke service.
  • op je vrije dagen ook genieten van de reis en niet alleen van datgener waar je naartoe gaat
  • je zuurverdiende centjes kunnen spenderen aan wat je wil ipv de heilige koe te moeten spijzen

Snel, sneller, snelst...

En vooral onthaasten is voor mezelf een belangrijke zoniet de reden om geen wagen meer te hebben.

Totdat je het echt probeert besef je niet hoeveel tijd er kwijt is met je te verplaatsen met de wagen. 
Alhoewel dit tegenstrijdig klinkt als je bedenkt hoeveel uren je vaak onderweg bent met het OV, zij het tram, bus of trein, terwijl je er met de wagen (althans toch in theorie) zo bent.

Echter heb je je handen vrij om eender wat te doen als je ze niet met witte knokkels van de stress om het stuur gekneld moet houden in de zoveelste file of zoektocht naar een parkeerplaats. Je kan spelletjes doen met de hele familie, de krant lezen of aan je blog werken, enz..


Om helemaal eerlijk te zijn ben ik vaak ook tevreden met uitstappen in de eigen streek ipv uren onderweg te zijn naar het laatste moet-je-echt-gedaan-hebben-in-je-leven en dat scheelt vaak een hele slok op de borrel.

Misschien is het net dat waar beleidsvoerders schrik van hebben? ConsuMINDERen...

Kosten vs Baten

Wegen de kosten van modern transport nog wel op tegen de baten voor onze levensstijl en de toekomst van de mensheid in het algemeen?

Aangezien steden de bakermat van de beschaving zijn en dat binnen een paar decennia het meeste van de wereldbevolking in een stad zal wonen wordt het dan eens geen tijd om voor een leefbare stad te gaan ipv één die volstaat met blik dat stinkt naar oude venten en hun achterhaald beleid?


dinsdag 15 maart 2016

Gelukkige 1e Verjaardag

Fietsperikelen is een jaar geleden opgestart en dus is het de moment om eens terug te blikken wat er op een jaar allemaal is gebeurd:

Er was eens een fietsparking:




In de hoop dat bovenstaande reden genoeg was om hier wat meer toezicht te houden meldde ik dit verschillende keren aan OZ zelf. Het leek me duidelijk dat het dagelijks wildparkeren op het voetpad grotendeels gebeurde door klanten en niet zozeer door toevallige passanten of buurtbewoners.


Spijtig genoeg was de enige reactie van het OZ om mijn berichten te blokkeren wat uiteraard helemaal niks veranderde aan de situatie. 

Vervolgens bracht ik geregeld de antwerpse politie alsook het district Wilrijk op de hoogte van deze dagelijkse overtredingen op het openbaar domein.

Momenteel zijn we 1 jaar later en wordt er nog dus nog altijd gebruik gemaakt van het voetpad op de meest creatieve manieren om toch maar zo dicht mogelijk met de wagen bij de ingang van het OZ te parkeren. 

Er zijn ook nog videobeelden als de foto's alleen het probleem niet dik genoeg in de verf zetten:



Ook het OZ maakt dankbaar oneigenlijk gebruik van het voetpad:



Tot daar het verhaal van de privé parking van het OZ in Wilrijk waar dus na meer dan 200 meldingen nog altijd geen enkele structurele actie is genomen om het wildparkeren op het voet én fietspad te voorkomen. 

Het volgende verhaal gaat nog verder terug in het verleden, zelfs tot 15 jaar voor de start van Fietsperikelen want ook toen was ik al bezig met het melden van problemen maar dan vooral die van de infrastructuur. 

De meldingen gebeurden toen vooral achter de schermen via meldpuntformulieren , email, telefonisch, enfin alle mogelijke kanalen die ik bijeengesprokkeld heb over de jaren heen.
Soms werd daar gevolg aan gegeven, soms ook pas na herhaling via meerdere communicatie kanalen (lees: bellen en langsgaan bij de dienst totdat je iemand te pakken krijgt die er eens naar wil kijken).

Desondanks is het hiernavolgend verhaal van de Noorderlaan een prima voorbeeld van wanneer die achter de schermen aanpak totaal niet werkt. En dus gaan we de publieke toer op.

Er was eens een kikvorsfietser:



Het verhaal gaat echter niet alleen over de douches en het fietsbad maar evengoed over de vele uitritten of parkings, lossen en laden op voet- en fietspad, het afslaand verkeer op de kruispunten en de abominabele toestand van het enige beschikbare fietspad voor trappers (én stappers) tussen Antwerpen Noord en 't stad.

Dat komt dan momenteel allemaal bij elkaar door de werken aan de Noorderlaan waardoor de plannen om van dit jarenlang verwaarloosd stukje weg een dubbelrichting fietspad te maken op het volgende uitdraait:



Geef nu toe dat de hashtag #noorderlijden toepasselijker is dan noorderlijn? Want dit is geen uitzonderlijke toevalligheid van omstandigheden maar gewoon dagelijkse realiteit als je van Antwerpen Noord komt met de fiets:



Fietsen in en door 't stad


Als je dan de wens leest van 't stad leest om 20.000 automobilisten te "verleiden" om zich niet of minder met de wagen te verplaatsen kan ik alleen maar ROTFLOL moest deze uitspraak niet zo wereldvreemd zijn.


Je moet praktisch masochist zijn om met de fiets te gaan werken en dat is niet alleen te danken aan de belabberde toestand van de infrastructuur voor mensen die voor de tweewieler kiezen.
Want ook onderweg kom je zaken tegen waardoor de moed soms in je (hopelijk waterdichte) laarzen zinkt.

Fietspaden die gedurig in gebruik zijn als bouwwerf:


Of als parkeerplaats:


Of een combinatie van beiden:


Ik stond erbij en keek ernaar

Straten die eindigen op een illegale wildparking waar je eigenlijk wel zou door mogen als fietser maar waar je dat op eigen risico doet:


En wat te denken van een straat die ongeschikt is om zoveel verkeer te verwerken maar waar bovenop de situatie nog onveiliger wordt gemaakt door de vele wildparkeerders en kamions die lossen en/of laden:



Zowat dezelfde situatie als in de Kroonstraat in Borgerhout, een zijstraat van de befaamde Turnhoutsebaan, waar al doden zijn gevallen maar waar 't stad het "compromis" verkiest boven effectieve maatregelen te nemen. Het "compromis" bestaat dan in het lossen en laden gewoon verder toe te laten maar de fietsers én voetgangers aan te manen om de straat te mijden in de toekomst.

Nefast Verkeer Antwerpen

Er zijn een hoop fietspaden bijgekomen in de loop van de jaren maar die worden prompt ingenomen en misbruikt door en voor allerlei zaken die absoluut niet met fietsen te maken hebben:







Heel soms heeft het wel iets te maken met fietsen maar dat maakt de zaak er niet echt beter op:


Doorstroming, handel, economie, gebruiksgemak allemaal vele malen belangrijker dan veiligheid en leefbaarheid in en voor 't stad.

Duidelijker kan je het niet maken, dat Nefast Verkeer in Antwerpen beleid.

Zijn er dan zaken die ik heb aangekaart en die al wel zijn verholpen?

Het is effectief al een hele tijd geleden dat ik deze cowboys nog ben tegen gekomen op een fietspad:


Ofwel zijn de uren veranderd waarop dit bedrijf zijn streken uithaalt ofwel houden ook zij zich voortaan aan de wetten zoals die gelden voor alle verkeersdeelnemers. Want een verschil tussen een kamion die met baar geld rondrijdt of goederen zie ik zelf zo niet direct vanuit het standpunt van verkeersveiligheid?

Wat brengt de toekomst?


Na 1 jaar dagelijkse rapportage aan allerlei instanties zie ik bitter weinig verbetering in 't stad en volgens mij is dat vooral te wijten aan het lokale bestuur en het totale gebrek aan handhaving of de wil om dit aan te pakken.

Hoe verklaar je anders meer dan 1800 tweets waarop niet meer dan 24 (nietszeggende) antwoorden kwamen van Stad antwerpen, 54 van Politie Antwerpen en 17 van Wegen en Verkeer?

Dat betekent dat er op 1700 meldingen geen antwoord kwam ondanks begeleidend beeldmateriaal van de problematische situatie ter plaatse.

Akkoord dat de meeste een zoveelste melding zijn van eenzelfde probleem wat niet leuk is en misschien niet goed overkomt in statistieken maar dat is voor de bevoegde instanties dan simpel op te lossen door daadwerkelijk structurele actie te ondernemen.

Zolang dat niet gebeurt zullen de meldingen dus blijven komen.

uw behulpzame bicyclerende burger,

PS: rond de pot draaien (eufemisme) gaat ook niet veel zoden aan de dijk zetten, just FYI

dinsdag 1 maart 2016

De voortschrijdende arm van wetteloosheid

Waarom niemand zich veel aantrekt van de verkeersregels, laat staan parkeervoorschriften, in 't stad?

De betekenis van de titel lijkt mij voor de hand liggend gelet op de vele #parkeringen die ik tegenkom op mijn dagelijks ritje heen en terug door centrum Antwerpen.

Als dit soort dagelijkse toestanden geen reactie oproept bij het stadsbestuur of politie of het Gemeentelijk Autonoom Parkeerbedrijf Antwerpen (GAPA):



Dan is het niet echt verwonderlijk dat deze geimproviseerde parking, na maanden gedoogbeleid, escaleert naar:


Of de volgende situatie(s) waar een leverancier het de normaalste zaak vindt om te lossen en laden, deels op een voetpad, op een verhoogde instelling en dan nog het zicht te blokkeren door vlak voor een zebrapad te gaan staan.
Oorverdovend detail is dit vlak aan de uitgang gebeurt van een school voor slechthorende kinderen. Die moeten dan maar uit hun doppen kijken zeker? Want economie gaat voor op veiligheid?



Om dan uiteindelijk uit te monden in dezelfde straat een beetje verderop waar parkeerregels gewoon helemaal niet meer van toepassing blijken te zijn? Want autoverkeer zal en moet ten allen koste blijven rijden.


Er is uiteraard een grote parkeerdruk en het verkeer wordt alsmaar drukker maar als ik dagelijks zie dat #wildparkeren de norm is dan schieten de maatregelen (die al dan niet genomen worden) om dit alles in goede banen te leiden duidelijk tekort.

Als ik op de 20 minuten dat ik op de fiets het stad doorkruis al zoveel wantoestanden kan documenteren kan ik moeilijk geloven dat de duizenden agenten die Antwerpen rijk is dit niet onder controle kunnen houden. Ik vermoed dat het eerder een kwestie van prioriteiten is dan van onderbezetting.

De toestand in de Osystraat is nu al 9 maanden ongewijzigd ondanks meer dan 100 meldingen enkel en alleen van mezelf. Dit is geen gevolg van onderbemanning maar van een duidelijke beslissing om hier absoluut niks aan te doen.

Uiteraard wordt dat niet als dusdanig gecommuniceerd want dan moet je openlijk toegeven dat je actief gevoerde beleid haaks staat op de wetgeving en dat je faalt inzake wat de burger mag verwachten van een degelijk bestuur: namelijk de vrede houden binnen de gemeente.

Die vrede houden betekent in de praktijk uiteraard een compromis maar dat betekent nog niet dat je één partij ongestraft de wetten mag doen overtreden ten nadele van andere partijen. Ook de missie van de antwerpse politie is hier duidelijk over:

missie en waarden van de antwerpse politie


En dus zit het probleem van de voortschrijdende wetteloosheid volgens mij in het feit dat het risico om te worden aangesproken of beboet voor het gros van de verkeersovertredingen in Antwerpen zo laag is dat niemand er zich nog veel van aantrekt en dus escaleert dit tot een onbeheersbaar kluwen:




Wat op zich eigenlijk alleen maar toe te juichen is want zoals je ziet in het filmpje is het enige wat nog beweegt de voetgangers en de tweewielers, ware het niet voor de gevolgen van de bijbehorende luchtverontreiniging.

Wat zal het zijn Stad Antwerpen? Een visie van leefbaarheid of kop in het zand? 

Communicatie 2.0

Communiceren is makkelijk, iedereen doet het in meer of mindere mate maar goed communiceren als bedrijf houdt al wat meer in. Daarom dat er ook opleidingen voor bestaan waar je de voorwaarden krijgt aangeleerd van het onderhouden van een dialoog naar je "klanten" toe.

Of je kan het ook op de proefondervindelijke manier doen maar dat merk je dan aan een paar kleinigheden. Verschil moet er zijn:

Aan de ene kant heb je een instantie met een duidelijk communicatie beleid en aan de andere kant één dat zijn teentjes nat maakt in het grootste communicatie kanaal van moderne tijden en denkt dat daarmee de kous af is.

Een antwoord op een tweet met wat losse informatie over iets wat me al een tijdje dwars zit aan niemand in het bijzonder gericht (maar wel met de hashtag #riolink) en daar dan luttele uren laten een relevant antwoord op krijgen van het bedrijf dat zich hier verantwoordelijk voor voelt is een voorbeeld van een organisatie dat actief bezig is met communiceren.



Niet dat ik helemaal gelukkig ben met dat antwoord want waarom je een dubbelrichting voet- en fietspad gedurende meer dan een maand moet blokkeren vanwege een akkefietje rond ondergronds verantwoordelijkheden is geen voorbeeld van minderhinder. Je kan dan evengoed de boel terug dichtgooien en later nog eens opgraven denk ik dan?

Daartegenover een antwoord na enkele weken over een situatie die duidelijk omschreven is met locatie en tijd en dan nog rechtstreeks gericht aan de bevoegde instantie(s).


Als je dan een antwoord krijgt dat markeringen pas in het voorjaar terug geschilderd kunnen worden vanwege het weer dan komt dat nog aannemelijk over. Ware het niet dat het overduidelijk is dat de vakken pas recentelijk herschilderd zijn. De buitenste lijnen dan toch want blijkbaar zijn enkel de binnenste schuine markeringen onderhevig aan slijtage? Je zou eventueel kunnen denken dat het de bedoeling was om hier parkeervakken van te maken?

Men kan kan ook andere maatregelen nemen om te voorkomen dat hier nog geparkeerd wordt, waar het volgens de verkeerscode overduidelijk niet toegelaten is, maar ook dat is blijkbaar nog niet gelukt gedurende de 3 maanden na mijn 1e melding van deze situatie.

Vervolgens stel ik dan vast dat nog maar een paar weken geleden de Osystraat en Rooseveltplaats volledig heraangelegd zijn geweest inclusief markeringen, strepen, letters en fietspad. Want daar heerst een microklimaat waardoor verf wel kan gebruikt worden in putje winter?



Dat is dus miscommunicatie. Want daar sta je dan met je broek op de enkels. Gezwam proberen te verkopen op het meest openbare kanaal is dik gebuisd voor communicatie 2.0

Terug aan jou, Stad Antwerpen. Ben benieuwd.

met vriendelijke groeten,

je eeuwig behulpzame bicyclerende burger

donderdag 21 januari 2016

de Dodenhoek

Wederom een slachtoffer van doorgaand verkeer dat tegelijk met afslaand verkeer groen krijgt.
En uiteraard is het een "zwakke" weggebruiker die het conflict met het leven heeft bekocht.
Want een voetganger, een fietser of een brommer wordt niet beschermd door een metalen pantser, noch airbags en ook geen bovennatuurlijk zintuig dat je waarschuwt voor achteropkomend gevaar.



Maar evengoed de bescherming die wel perfect mogelijk is, namelijk het scheiden van de verkeersstromen , blijft afwezig want niet opportuun voor de verkeersdoorstroming. 

Dus mijn oprechte deelneming aan de familie van het slachtoffer maar als het kan helpen weet dan dat dit slachtoffer gewoon de prijs is van de moderne economie, altijd meer, altijd sneller, altijd goedkoper. Het is dus niet persoonlijk dat de verlichte geesten die beslissen over de verkeersveiligheid de economie op de 1e plaats zetten boven de veiligheid van zachte weggebruikers.

Verwonderlijk is dit ongeval eigenlijk niet aangezien ik al meerdere keren deze problematiek op dit eigenste kruispunt heb gemeld. Echter heeft niemand daar een oor naar, laat staan dat er iets mee gedaan wordt. Ook de vrachtwagen chauffeur is hier trouwens een slachtoffer die nu voor de rest van zijn leven moet wakker worden met de gedachte dat hij een mensenleven heeft vernietigd.

Ook dat andere pekzwarte kruispunt van de Noorderlaan en de Groenendaallaan is een catastrofe inzake conflicten tussen verkeersstromen. Geregeld zijn daar ongevallen met blikschade en het is dus gewoon een kwestie van wachten op het volgende malsere slachtoffer.

Maar dat is dan de prijs die je betaalt voor het aanleggen van een snelweg die door de bebouwde kom loopt.

the show must go on...


PS: dit ongeval heeft dus absoluut niets te maken met fietslichten die niet aanstonden of het dragen van een fluo vest, ook niet aan het al dan niet voorrang geven, noch aan het ontbreken van markeringen, noch aan de overzichtelijkheid, niet aan het negeren van een rood licht, ...

zondag 17 januari 2016

Massale aanranding van fietsers

Zou ik het durven om de massale aanranding in Keulen te vergelijken met wat eigenlijk al jaren gebeurt met fietsers (en voetgangers)?

Om dit ietwat verteerbaar te maken zal ik eerst wat bedenkingen op een rijtje zetten:
  1. fietsers zijn een minderheidsgroep. Ondanks het feit dat zij vooral in stedelijke omgevingen een zeer groot deel uitmaken van het verkeer. Net zoals vrouwen een even groot deel uitmaken van de mensheid als mannen. Allesbehalve een minderheid dus.
  2. fietsers (en ook voetgangers) worden aanzien als zwakke weggebruikers. Waar hebben we die term nogal eens gehoord? 
  3. fietsers behandelen als tweederangs burgers door ze te verwijzen naar een apart stukje weg dat eigenlijk meer niet dan wel behoorlijk aangelegd, afgewerkt of onderhouden is



    en merendeels wordt gebruikt als parking, los- en laadkade, bouwwerf, stortplaats, enzovoort. Uiteraard uit veiligheidsoverwegingen en zeker niet om ruim baan te maken voor de grote boze auto die te gevaarlijk is voor die tere wezens. Totdat... het fietspad op is:



     dan word je voor de leeuwen gegooid en mag je lijf en leden riskeren. Als het meezit word je beschermd door een bordje of wat streepjes verf maar meer dan wat decoratie stelt het allemaal niet veel voor.


  4. fluo kleding is een noodzaak, dat is dan net zoals tegen een vrouw zeggen dat ze maar niet in het donker over straat moet wandelen met een rokje aan. Want dan zoek je het gewoon zelf, nietwaar?


  5. fietsers zijn ook effectief kwetsbaarder in het verkeer, lichamelijk gaat dit ook op voor vrouwen. Maar consequent zijn bij wangedrag is geen prioriteit. Gewoon laten begaan en mea culpa slaan als het eens echt goed fout gaat en zo snel mogelijk weer overgaan tot de orde van de dag.
  6. publiek geheim is dat een aangifte van je gestolen fiets eigenlijk verloren moeite is, ook hier is een vergelijking met verkrachtingen allesbehalve uit de lucht geplukt. Ongeacht hoeveel meldingen er geregistreerd worden van eender welk probleemgedrag moet je vaststellen dat er geen enkele actie volgt.
  7. ondanks alle meldingen over situaties die duidelijk gevaren opleveren of niet kunnen wordt er gewoon niet opgetreden of oneerlijk gecommuniceerd. Ook daar kreeg ik een déjà vu van toen ik hoorde wat er gaande was in Keulen.

    In totaal bijna 200 meldingen van wildparkeren op het voetpad in de Heistraat aan het OZ gebouw gedurende 10 maanden. Dus eigenlijk gemiddeld 1 melding per werkdag. Desondanks geen enkele verbetering of structurele aanpak.

    70 meldingen van lossen laden op het fietspad van de Bist in Wilrijk. Dit is ondertussen ietwat verbeterd maar dan ten koste van het autoverkeer omdat de vrachtwagens nu op de straat staan ipv op het voet of fietspad.

    Méér dan 200 meldingen van allerlei zaken op de Noorderlaan waarvan sommige al meer dan 15 jaar vrolijk genegeerd worden door allerlei instanties die zogezegd verantwoordelijk zijn voor het onderhoud van deze weg.

    Sinds het weghalen van de paaltjes aan het einde van het fietspad in de Quellinstraat heb ik al 40 keer aan de bel getrokken omdat er wagens vlak achter de uitrit staan waardoor je als fietser een hoge boordsteen moet afrijden om in te voegen op een drukke weg. Na 6 maanden slaagt men er nog altijd niet in om deze plek autovrij te houden.
  8. fietsers zijn minder weerbaar, als je verdrukt wordt rest je enkel nog de goot, het voetpad of een grasberm om je heil te zoeken. Of je kan gewoon de gevolgen accepteren van je beslissing om deel te nemen aan het verkeer.  Brute pech is het dan dat je als fietser daar voor moet boeten. Of, god verhoede, tegen wil en dank levenslang op de kosten van de maatschappij moet teren. Maar dat zal dan goedkoper zijn dan het voorkomen van ongevallen zeker?


Laat maar horen wat je van deze vergelijking denkt,