de Dodenhoek

Wederom een slachtoffer van doorgaand verkeer dat tegelijk met afslaand verkeer groen krijgt.

En uiteraard is het een "zwakke" weggebruiker die het conflict met het leven heeft bekocht.

Want een voetganger, een fietser of een brommer wordt niet beschermd door een metalen pantser, noch airbags en ook geen bovennatuurlijk zintuig dat je waarschuwt voor achteropkomend gevaar.

Maar evengoed de bescherming die wel perfect mogelijk is, namelijk het scheiden van de verkeersstromen , blijft afwezig want niet opportuun voor de verkeersdoorstroming. 

Dus mijn oprechte deelneming aan de familie van het slachtoffer maar als het kan helpen weet dan dat dit slachtoffer gewoon de prijs is van de moderne economie, altijd meer, altijd sneller, altijd goedkoper. Het is dus niet persoonlijk dat de verlichte geesten die beslissen over de verkeersveiligheid de economie op de 1e plaats zetten boven de veiligheid van zachte weggebruikers.

Verwonderlijk is dit ongeval eigenlijk niet aangezien ik al meerdere keren deze problematiek op dit eigenste kruispunt heb gemeld. Echter heeft niemand daar een oor naar, laat staan dat er iets mee gedaan wordt. Ook de vrachtwagen chauffeur is hier trouwens een slachtoffer die nu voor de rest van zijn leven moet wakker worden met de gedachte dat hij een mensenleven heeft vernietigd.

Ook dat andere pekzwarte kruispunt van de Noorderlaan en de Groenendaallaan is een catastrofe inzake conflicten tussen verkeersstromen. Geregeld zijn daar ongevallen met blikschade en het is dus gewoon een kwestie van wachten op het volgende malsere slachtoffer.

Maar dat is dan de prijs die je betaalt voor het aanleggen van een snelweg die door de bebouwde kom loopt.

the show must go on...

PS: dit ongeval heeft dus absoluut niets te maken met fietslichten die niet aanstonden of het dragen van een fluo vest, ook niet aan het al dan niet voorrang geven, noch aan het ontbreken van markeringen, noch aan de overzichtelijkheid, niet aan het negeren van een rood licht, ...

Massale aanranding van fietsers

Zou ik het durven om de massale aanranding in Keulen te vergelijken met wat eigenlijk al jaren gebeurt met fietsers (en voetgangers)?

Om dit ietwat verteerbaar te maken zal ik eerst wat bedenkingen op een rijtje zetten:

1. fietsers zijn een minderheidsgroep. Ondanks het feit dat zij vooral in stedelijke omgevingen een zeer groot deel uitmaken van het verkeer. Net zoals vrouwen een even groot deel uitmaken van de mensheid als mannen. Allesbehalve een minderheid dus.
2. fietsers (en ook voetgangers) worden aanzien als zwakke weggebruikers. Waar hebben we die term nogal eens gehoord? 
3. fietsers behandelen als tweederangs burgers door ze te verwijzen naar een apart stukje weg dat eigenlijk meer niet dan wel behoorlijk aangelegd, afgewerkt of onderhouden is
   
   
   
   en merendeels wordt gebruikt als parking, los- en laadkade, bouwwerf, stortplaats, enzovoort. Uiteraard uit veiligheidsoverwegingen en zeker niet om ruim baan te maken voor de grote boze auto die te gevaarlijk is voor die tere wezens. Totdat... het fietspad op is:
   
   
   
    dan word je voor de leeuwen gegooid en mag je lijf en leden riskeren. Als het meezit word je beschermd door een bordje of wat streepjes verf maar meer dan wat decoratie stelt het allemaal niet veel voor.
   
   
   
   
   
4. fluo kleding is een noodzaak, dat is dan net zoals tegen een vrouw zeggen dat ze maar niet in het donker over straat moet wandelen met een rokje aan. Want dan zoek je het gewoon zelf, nietwaar?
   
   
   
5. fietsers zijn ook effectief kwetsbaarder in het verkeer, lichamelijk gaat dit ook op voor vrouwen. Maar consequent zijn bij wangedrag is geen prioriteit. Gewoon laten begaan en mea culpa slaan als het eens echt goed fout gaat en zo snel mogelijk weer overgaan tot de orde van de dag.
6. publiek geheim is dat een aangifte van je gestolen fiets eigenlijk verloren moeite is, ook hier is een vergelijking met verkrachtingen allesbehalve uit de lucht geplukt. Ongeacht hoeveel meldingen er geregistreerd worden van eender welk probleemgedrag moet je vaststellen dat er geen enkele actie volgt.
7. ondanks alle meldingen over situaties die duidelijk gevaren opleveren of niet kunnen wordt er gewoon niet opgetreden of oneerlijk gecommuniceerd. Ook daar kreeg ik een déjà vu van toen ik hoorde wat er gaande was in Keulen.
   
   In totaal bijna 200 meldingen van wildparkeren op het voetpad in de Heistraat aan het OZ gebouw gedurende 10 maanden. Dus eigenlijk gemiddeld 1 melding per werkdag. Desondanks geen enkele verbetering of structurele aanpak.
   
   70 meldingen van lossen laden op het fietspad van de Bist in Wilrijk. Dit is ondertussen ietwat verbeterd maar dan ten koste van het autoverkeer omdat de vrachtwagens nu op de straat staan ipv op het voet of fietspad.
   
   Méér dan 200 meldingen van allerlei zaken op de Noorderlaan waarvan sommige al meer dan 15 jaar vrolijk genegeerd worden door allerlei instanties die zogezegd verantwoordelijk zijn voor het onderhoud van deze weg.
   
   Sinds het weghalen van de paaltjes aan het einde van het fietspad in de Quellinstraat heb ik al 40 keer aan de bel getrokken omdat er wagens vlak achter de uitrit staan waardoor je als fietser een hoge boordsteen moet afrijden om in te voegen op een drukke weg. Na 6 maanden slaagt men er nog altijd niet in om deze plek autovrij te houden.
   
8. fietsers zijn minder weerbaar, als je verdrukt wordt rest je enkel nog de goot, het voetpad of een grasberm om je heil te zoeken. Of je kan gewoon de gevolgen accepteren van je beslissing om deel te nemen aan het verkeer.  Brute pech is het dan dat je als fietser daar voor moet boeten. Of, god verhoede, tegen wil en dank levenslang op de kosten van de maatschappij moet teren. Maar dat zal dan goedkoper zijn dan het voorkomen van ongevallen zeker?
   
   

Laat maar horen wat je van deze vergelijking denkt,

Terugblik 2015 (deel 1)

OZ

Het begon allemaal in de nawinter van 2015 toen ik nog maar eens een maar al te bekende obstructie tegenkwam op een fietspad:

Omdat de eigenaar nergens te bekennen was heb je natuurlijk geen verhaal en gewoonlijk rij je hier als fietser dan gewoon voorbij, al hoofdschuddend en schouderophalend

Maar het was mooi weer en ik had nog wel een minuutje te sparen dus nam ik er wat foto's van om door te geven aan OZ opdat zij hun klanten konden laten weten dat dit niet netjes is.

Hoe weet ik dat het om klanten van OZ gaat? Het is een berekende gok aangezien hier regelmatig auto's op het voet- en fietspad staan maar dan toevallig hoofdzakelijk tijdens de openingsuren van OZ.

Na een paar meldingen met District Wilrijk en Politie Antwerpen in kopie besloot OZ om de dialoog eenzijdig in de kiem te smoren. Zij waren dus duidelijk niet echt geïnteresseerd noch voelden zij enige verantwoordelijkheid voor de dagelijkse foutparkeerders op wat ik ondertussen de OZ privé-parking noem.


Ondertussen zijn we sinds de 1e melding bijna een jaar verder en is er dus nog altijd niks veranderd, noch aan de situatie, noch aan de infrastructuur.

't Stad

Maar er zijn nog wel uitdagingen als fietser in een stedelijke omgeving.
Zo is er nog zo een locatie waar het maar niet wil lukken om de parkeerregels te doen naleven.

Ondanks een ondertussen uitgebreide verzameling van filmpjes en foto's stel ik vast dat 't stad gewoon machteloos is tegenover hardnekkige #wildparkeerders .

Of zou het gewoon geen prioriteit zijn? Want als je moet vaststellen dat één of meerdere foutparkeerders meerdere opeenvolgende dagen op dezelfde plek staan kan je alleen maar besluiten dat er weinig of geen betrokkenheid is van 't schoon verdiep.

Want ondanks meer dan 1600 meldingen van foutparkeerders, roodrijders, problemen met de afstelling van verkeerslichten en problemen met infrastructuur is er eigenlijk nog niet echt veel veranderd. Eigenlijk is het nog erger geworden en dat heeft dan ook zijn gevolgen.

De hoop dat het onafgebroken posten een reactie, en nog veel liever een actie, zou losweken is ondertussen wat vervlogen. Om dan niet helemaal de goede zaak los te laten heb ik me voorgenomen om geregeld mijn hart te luchten in deze blog.

Volgende keer ga ik nog wat zaken opsommen die na maanden nog altijd niet structureel worden aangepakt maar vanaf dan zal ik proberen om wat inzichtelijkere dingen te schrijven.

Ondertussen zou het leuk zijn dat jullie, de lezers, dit artikel zouden delen om op die manier meer druk op het stadsbestuur te leggen om af te stappen van een autocentrisch beleid. Een beleid zonder toekomst maar ondertussen wel met zware gevolgen.

Voornemens voor 2016

Misschien is het binnenkort niet meer nodig als Twitter langere berichten toelaat maar tot die dag is het de bedoeling wat meer uitleg te geven bij de zaken die ik meld.

Na 9 maanden posten van afbeeldingen en video van zaken die volgens mij eigenlijk niet zouden mogen kunnen in het verkeer moet ik vaststellen dat er weinig tot geen reacties zijn.

Noch van de bevoegde instanties maar evengoed van het publiek.

Dit is waarschijnlijk te wijten aan een aantal zaken. Zo post ik niet op de populaire sociale netwerken.

Facebook heeft namelijk een beleid waardoor je geen 2e account mag hebben zelfs al heb je je identiteit bewezen. Als dat het beleid is kan je dit wel omzeilen maar dat gaat dan net zo lang goed tot je tegen de lamp loopt waarna al je werk onherroepelijk verloren gaat zoals ik dus de eerste keer heb mogen meemaken ondanks al mijn pogingen me alsnog in regel te stellen.

Andere netwerken "misbruik" ik dan liever niet met zaken die eigenlijk niet passen in het karakter van die gemeenschap. Instagram behoud ik liever voor creatieve afbeeldingen zoals met die bordjes van de befaamde prutscampagne van 't stad.

Het scheiden van mijn persoonlijke account en Fietsperikelen.Antwerpen doe ik niet enkel om anoniem te blijven maar ook uit praktische overwegingen zoals het verlenen van toegang aan andere personen die willen bijdragen aan dit kanaal.

Initieel was het eigenlijk ook niet de bedoeling om er een publieke klaagmuur van te maken maar eerder de betrokken partijen alsook de bevoegde instanties op een snelle en handige manier te bereiken. Daarom dat ik niet echt een vooropgesteld plan heb/had om een groot publiek te bereiken.

Het artikel in de Gazet van Antwerpen was dan ook een welkome opsteker.

Aangezien vele instanties eindelijk schoorvoetend hun eerste stapjes durven zetten op allerlei sociale netwerken ben ik mee overgestapt. Waar ik vroeger dus net dezelfde zaken op allerlei meldpunten doorgaf doe ik dit nu hoofdzakelijk via Twitter. Niet alleen is dit gewoonweg handiger maar het geeft net ietsje meer bekendheid en dus publieke druk om ook echt iets te doen met die meldingen. Althans hoopte ik dat toch en voor sommige zaken is dat idd het geval.

Hilarisch is het dan dat je na 9 maanden van bijna dagelijkse tweets doorverwezen wordt naar diezelfde archaïsche meldpunt kanalen. Aangezien ik daar al bijna 10 jaar ervaring mee heb kan ik gerust zeggen dat dit géén vooruitgang is. Niet alleen krijg je bijna nooit meer dan een betekenisloos automatisch antwoord met geen enkele referentie of link naar je melding waardoor het onmogelijk is om deze op te volgen maar in bijna 80 percent van de gevallen zijn die gemelde problemen na meer dan 10 jaar nog altijd niet verholpen.

Je zou dan kunnen denken dat het over onnozeliteiten ging/gaat maar dan is dat ook het geval met de zaken die ik nu meld. Het gaat dus over krak dezelfde waarnemingen in het verkeer maar ook over de toestand van de infrastructuur. Uiteraard zijn die meestal beperkt tot voet- en fietspaden, aangezien dat nu eenmaal het gedeelte van de weg is dat ik nodig heb om me te verplaatsen.

Tot dusver mijn eerste poging om wat meer context te geven aan wat ik uitspook onder mijn alias Fietsperikelen.Antwerpen.

een gezond en veilig 2016 gewenst 

PS: spijtig genoeg zal dit NIET het geval zijn voor een 60.000 Belgen en ook ineens het laatste jaar zijn voor een kleine 800 mensen volgens IBRS.be